Dentro de mi cuento...

A tí.
A todos los que se saben dentro de mis cuentos… Gracias ¡!!!
***************************************************************************

Es curioso lo importantes que se vuelven algunas cosas.
Cosas que antes no estaban en tu vida,
que ni contemplabas poseerlas,
que ni planeaste con cuidadoso detalle.
Algo que no era ni siquiera una idea que germinaba, ni trataste de alimentar.
Es curioso, que, a golpe de luz de velas, de olor a incienso, de hora tardía, me descubra descalza y solitaria, pero llena de cálidas sensaciones.
Todo por un aniversario. Algo que no existía.
Soy una persona positiva, me gusta buscar salidas a los laberínticos recovecos en que mutan los pasillos de la vida,
Todo por un aniversario. Algo que no existía.
Soy una persona positiva, me gusta buscar salidas a los laberínticos recovecos en que mutan los pasillos de la vida,
en tortuosas improvisaciones que exigen rapidez o reflexión sensata. Crucigramas y jeroglíficos que recubren alguna página
de un periódico de lunes que promete oscurecerse a medida que reciba a un martes.
Cuando comencé esta aventura, me dije a mí misma
Cuando comencé esta aventura, me dije a mí misma
(porque yo dialogo conmigo y a veces, hasta me caigo bien
y me dejo aconsejar) que no tenía nada que perder.
“Pues adelante_!! ” me invité.
Así fue como un día, obedeciendo a un impulso de los que soy asidua, decidí comenzar a crear y escribir en este blog.
Los que pertenecen a mi ajustado círculo, ésos que conocen
mis caras de sueño, de tristeza, de alegría, mis neuras, mis charlas incansablemente silenciosas y mis amores más ocultos,
se sintieron sorprendidos pero ya acostumbrados
a darme el margen que saben necesito.
Con esta, ya son cien entradas en este espacio.
Soy de natural autocrítica,
por lo que sé que no significa nada, solamente un número más que inaugura las tres cifras, recién llegado, con la satisfacción de verse relacionado con frases y fotos que son parte de mí.
He tratado de mezclar imaginación, sentimientos y en algunas ocasiones, aventura… la amistad y el amor también ha extendido algún soplo al que he rendido pleitesía.
He jugado a imaginarme a cada uno de las personas que han pasado por aquí. Pensarlos leyendo, tomándose la molestia de comentar,
He jugado a imaginarme a cada uno de las personas que han pasado por aquí. Pensarlos leyendo, tomándose la molestia de comentar,
de dejar sus pareceres y sus ideas… no pensé jamás en alcanzar esta centena.
Ha sido fantástico! Gracias de nuevo!
Ha sido fantástico! Gracias de nuevo!
**********************************************************************
Comentarios
Un beso muy grande.
¡Felicidades!
que nos ha traído hasta aquí!
Y la verdad, sin vuestro apoyo, hubiese cojeado.
Todos los enlaces de mi blog... gente maravillosa que vale la pena visitar y leer.
Cómo tú!!
Leola... te doy sinceramente las gracias y te envío felicidades de vuelta.!!
Un abrazo y un beso presencial!
La verdad es que yo he reflexionado del mismo modo que tú muchas veces: comenzamos una aventura sin prestarle la atención adecuada, y al final acabamos por convertirlo en una especie de diario, pero publico. Nos vemos evolucionar, día a día, agradecemos infinitamente los comentarios en nuestros post (aunque solo sea para decir: he venido a visitarte).
Para mi fue un hallazgo encontrarte (a través de Paladín, por supuesto)y desde el primer día que te leí, supe que iba a seguir haciéndolo.
Hay personas que, aún sin conocerlas, y en la distancia, sientes como muy afines, y yo te siento así, afín a mi modo de pensar y a mi modo de sentir.
Espero que esta aventura dure mucho tiempo más, y que podamos seguir compartiéndola.
Un beso, muy afín Susi y un abrazote grande.
(Como facer unha fiestra nunha parede... atopando luminosidade e novas paisaxes, noutro mundo).
Grazas por encher unha inquietude con bós consellos, polos teus ánimos e ter sido o primeiro en ler as miñas istorias...
Unha aperta e un bico, náufrago!
Me ha ocurrido lo mismo contigo, quizás hemos varado en las mismas orillas y sobrevivido a idénticas mareas.
Curioso pero cierto.
Pues aquí trataremos de continuar...
Tus palabras siempre son esperadas y bienvenidas, Elen!
Abrazo y ojos especiales...
No dejéis de escribir pero es imprescindible que no dejéis de leer
Un beso
“desnudándose se vistió para él”
entre los lazos que hacemos, palabras que llegan… que calan y pasan a formar parte nuestra, cada uno con sus historias, con sus cuentos… creo que cada uno en su personaje, podríamos hacer una historia maravillosa para contar.
No siempre comento cuando vengo… los días en el caos no son siempre iguales, pero que sepas que te leo y que cuando mi dispersión me lo permite… me llegas muy adentro.
Entre letras pasajeras arrancadas del silencio se entrelazan las miradas regalando sentimientos… donde a veces caigo, en tu papelera, un beso Susi y muchisimas gracias.
Me quede un poco sin aliento! Mientras continuaba leyendo no sabia a donde ibas a terminar… y mientras iba terminando me sentí privilegiada por haberte encontrado… y por haberte echo importante para mi… es cierto … como lo dijiste … no pensaba en las cosas que se nos hicieron importantes de pronto… y estoy aquí… en el otro polo… pudiendo seguir durmiendo a estas horas… decidí cortar mi sueño reparador por qyue no aguantaba las ansias de entrar a este pequeño universo blogosfero y dejarte un comentario que aun no pude en Silencios .. jajaja me levante para leerte de nuevo en Silencio y encuentro esta sorpresa … de lo importante que sos y podemos ser …de lo que impactan las palabras… el contacto… que te puedo decir … voy para el Silencio a dejarte a lo que vine…
en las anteriores dentro de ellas.Mil gracias por dejar que las comparta contigo y otras tantas por el ánimo que siempre recibo de tí.Eres una buena escritora y una excelente persona.
Estoy deseando verte para darte mis felicidades con un fuerte abrazo.
Anhelos como espejos, donde despierta el alma.
El aliento contenido espera, lo próximo, en tu palabra.
Gracias por inspirarme a crear mi blog.
Por esta aventura!!!
Un abrazo grande.
Bienvenidas sean tus palabras y
ese sabio consejo.
Los esfuerzos y dedicaciones, a veces, vienen disfrazadas
de azar.
No dejaré de leer...
Un abrazo grande de bienvenida!
Siempre hay un espacio libre en esta papelera para tu caos, lugar que visito y que me hace reflexionar.
Aciertos que están en tus palabras y que yo he sentido.
Da igual que sean largas disertaciones o pequeños poemas, siempre provechosas e impactantes..
De vuelta, otro beso!
Lo importante que se ha convertido este pasear por vosotros... tanto que es adicción confesable, pero adicción al fin y al cabo!
En tu paraje, sé que siempre te encontraré...
Un besiño agradecido!
Una suerte conocerte y compartir!
Espero que nos veamos en pocos días ... hasta esa, un abrazo diario!
Grazas por ter a pacenza de atopar o teu correo con retais desta amiga!
Tí non és endexamais "anónimo"...
Un bico de puntelas!
por dar aliento cuando el desánimo toma estas paredes.
Por dar colores a las palabras!
Una sonrisa con abrazo...!
Yo sólo puedo sentirme orgulloso de ti y de todo lo que haces, por eso lo único que me queda es felicitarte y aunque sé que no lo necesitas demasiado , animarte a que sigas aumentando ese número que tu has hecho especial.
Espero que sigas cultivando por mucho tiempo todas las historias con las que nos brindas momentos de alegría, sentimiento y emoción.
¡Ahora a por las cuatro cifras!
Un beso MUYGRANDE.
" Busco Hechicero Indio que sepa despeinar árboles"
y tú me pediste el puesto.
Desde esa ocasión, Vicente, no tengo miedo a cruzar los bosques en noche cerrada!
Un gran abrazo y muchas, muchas letras!!
Marta______ Uf! Cuatro cifras!! Me van a abandonar las mus@s...
Bueno, siempre te tendré a tí, para inspirarme en tus cuentos maravillosos!
Un besito, peque!
Mil y una letras...
Un saludo compartido!
***************************
_____La Chica del Lunar : que bueno que vinieses!
Un gran abrazo y ya sabes que tienes un trocito en este blog!
Un saludo.
¡Un fuerte beso y ánimo para los 100 siguientes!
Un beso
y cien tirones de... letras!?
Y bravo por la expresividad de la condensación!
Un abrazo para tí, sin condensar...
Tantas muestras de cariño me han dejado alucinada. De verdad que es muchísimo más de lo que pensaba.
Y conocer a gente que es como tú, con ese maravilloso premio que has ganado... bueno, un plus añadido.
Que me toquen tus letras, otro plus!
Biquiños, bicos, besiños y besos.
"De verdad te he dibujado?..."
"De verdad te he escrito?..."
Siempre puedes contar con refugio de mis zapatos!
Todo, y más...
Muchos y hermosos tirones de letras, Mara!
Un tirón de sonrisa!
Miles de besos.
Que los vientos nos sean propicios!
Un beso!